Jónína Dúadóttir

Ein í afneitun.........

Vitiði hvað, ég er í afneitun. ÉG Á EKKI þurrkarann sem er inni á baði og er alveg eins mikið bilaður eftir tvær ferðir á verkstæðið eins og áður en hann byrjaði að fara í skreppitúrana þangað. Nei, ég geng aðeins lengra, það ER ENGINN þurrkari inni á baði sem er alveg eins mikið bilaður ....... Þetta getur nú ært óstöðugan, ég ætlast til þess að heimilistækin virki og þá sérstaklega þegar þau eru búin að fara tvisvar í viðgerð, á sama verkstæðið, tvo mánuði í röð. Ég þarf að vísu ekkert að nota hann í dag, það er æðislegt veður og þokan sem spáð var að ætti að læðast hingað inn fjörðinn, er ekkert komin, ennþá. Glampandi sól og þurrkur og ég er alveg að verða búin að þvo og þurrka þvottinn sem beið eftir mér þegar ég kom heim frá Svíþjóð, en hann á samt að vera í lagi, helv... þurrkarinn. Ef ég nenni, fer ég í eigin persónu niður á verkstæði og...... Það virkaði að hóta því bara að ég kæmi í eigin persónu niður á pósthús, þegar ég var að berjast í því að fá póstinn borinn út hingað uppeftir, alveg eins og hjá öðrum íbúum þessa bæjar. Ég veit ekki af hverju, en þegar ég nefndi að ég kæmi bara sjálf niðureftir, þá fór ég að fá póstinn, reglulega, í póstkassann minn. Ég ætla ekkert að kaupa nýjan þurrkara, ég ætla að kaupa litla þvottavél til að setja upp í eldhús í gistiheimilinu, svo ég þurfi ekki að þvo af leigjendunum. Ég er alltaf að reyna að koma því þannig fyrir að ég þurfi að gera sem minnst og helst ekkert, gengur ekkert alltaf mjög vel en ég gefst aldrei upp, það er ekki til í minni orðabók. Núna ætla ég að fara að hengja út á snúru í góða veðrinu og slá svo lóðina, ef ég nenni.... Eigið góðan dag og farið varlega í umferðinni