Jónína Dúadóttir

Kjarrið á bak við hæðina ;-)

Við fórum í gær og tjölduðum til einnar nætur, í "kjarrinu á bak við hæðina" eins og einn frændi hennar mömmu tók svo skemmtilega til orða, hérna um árið og hann var þá að meina Vaglaskóg. Það var ljúft, gott veður og stillt, smá rigning en hún skaðar nú yfirleitt engan. Seinnipartinn á föstudaginn fór ég á snyrtistofu í plokkun og litun, ekki svo sem í frásögur færandi, nema fyrir þá sök, að á laugardagsmorguninn vaknaði ég svona hræðilega rauðeygð. Þetta hefur aldrei komið fyrir mig áður, fer alltaf á sömu stofuna og þær eru frábærar þar stelpurnar. Ég leit út til augnanna eins og ég hefði verið á stífu fylleríi í marga, marga daga, held ég, ég hef að vísu ekki prófað það. Eini liturinn sem ég bað um var svartur og ég fékk hann nú líka, það var bara þessi rauði, sem ég bað ekki um. Ég er ennþá með rauðar augnhvítur, finn fyrir óþægindum í augunum og ef þetta verður ekki orðið gott í fyrramálið, þá verð ég líklega að ráðfæra mig við lækni. Ég reyni nú að líta sæmilega út, en mér finnst það samt ekki þess virði að líða illa út af því. Það má kannski segja að ég hafi ekki gengið "heil til skógar". Það var brjálað að gera við að skoða allt þetta nýtt og nýju aths. hjá bloggvinunum, ég bregð mér frá í sólarhring og þá blómstra þeir sem aldrei fyrr. Gott mál bara ! Eigið góðan dag, það sem eftir er af honum