Jónína Dúadóttir

Rautt er nú góður litur samt... ;-)

Þessa dagana sé ég rautt...... Ég sé alltaf rautt þegar ég þarf að fara að vinna einhverskonar pappírsvinnu, þess vegna er ég líka með rándýran bókara á launum, af því að ég er ekkert svo mikið fyrir rauða litinn. En ég get því miður ekki sigað bókaragreyinu í alla skapaða hluti, til dæmis ekki að endurnýja leyfið fyrir gistiheimilið mitt. Ég neyðist til að gera það sjálf...... Og þá þarf ég auðvitað að verða mér úti um allar sömu upplýsingarnar og þegar ég gerði þetta síðast og ég sem þoli ekki endurtekningar. Það er nú að vísu ekki svo að ég þurfi að gera þetta í hverri viku, bara á nokkurra ára fresti, en það er nóg handa mér. Spúsi minn ætlaði nú að vísu að sjá um alla pappírsvinnu þegar við byrjuðum í þessum bisness og einu sinni, annan hvern mánuð sér hann alveg um að reikna út virðisaukaskattinn, ekkert mjög hrifinn að vísu, en það er allt í lagi ég er bara einhversstaðar annarsstaðar á meðan. Ég hef það fyrir reglu, að vita helst ekkert sem ég þarf ekki að vita og kunna helst ekkert sem ég þarf ekki að kunna. Og allt í kringum bókhald og allra handanna pappírsvinnu fer svo í mínar fínustu að ég fæ hreinlega grænar bólur á ... æi þið vitið þarna... hér og þar... Ég þarf að skila 5 mismunandi vinnuskýrslum um hver mánaðamót, núna síðast 35 blöð og ég verð að gera það, vegna þess að annars fæ ég ekkert útborgað. Þær skýrslugerðir eru meira en nóg handa mér...... Ég þarf til dæmis að verða mér úti um sakavottorð núna og það stendur í leiðbeiningunum að ég eigi að sækja það til lögreglustjóra. Ég fann hann nú ekki alveg strax, ekki fyrr en ég komst að því að sýslumaðurinn hér í Slow town, er lögreglustjóri í dulbúningi. Jæja, nautið í flaginu ætlar að halda út í éljaganginn og reyna að verða sér út um hreint sakavottorð á 1350 krónur... Eigið góðan dag og verið nú löghlýðin