Jónína Dúadóttir

Hann var farinn að drekka....

...ja svona, kannski heldur mikið. En, það var konunni hans að kenna, ekki spurning, hún var alltaf með eitthvað röfl og var aldrei ánægð. Hvað með það, þó hann fengi félagana í heimsókn og þeir fengju sér smá, bara prófa framleiðsluna og þó svo að krakkarnir gætu ekki sofið á meðan, þetta var nú bara um helgar og þá gátu þau sofið út... Svo sem ágætir krakkar sem maður á, en maður verður nú að geta fengið að vera maður sjálfur, svona annað slagið... Og hvað með það þó hann fengi sér af og til í fótinn á virkum dögunum líka, hann bjó það nú til sjálfur, mikill sparnaður, það var ekki eins og hann væri að kaupa það í Ríkinu... Og svo gat hún nú líka farið að argast út af þessu með nýja bílinn, hva.. maður gerði nú við hann... hálfvitalegur staður fyrir skurð akkúrat þarna og það í niðamyrkri... svo vogar hún sér að segja að hann geti bara labbað á milli bæja, þegar maður er að skemmta sér....Hún þurfti líka að jarma út af dauða hundinum, heyrðu, maður lærði nú að skjóta úr byssunni mjög ungur og þó maður skjóti nú í mark annað slagið, hikk..ekki gat hann gert að því þó hundkvikindið væri fyrir, það voru nú samt 3 hundar eftir á bænum... Hún þurfti auðvitað líka að brjálast út af því.... Verra þegar hún var kominn með beitta hnífinn í hendurnar þarna um nóttina, svei mér þá ef manneskjan var ekki eitthvað klikkuð, hikk, hún hefði getað stórslasað hann.... Og hann sem var bara að prófa að elda smá og vakti hana nú bara til að láta hana smakka. Og hún, ekkert nema vanþakklætið, eins og alltaf og vildi ekkert borða.... grenjaði bara.... Annars hafði hann ekki séð hana og krakkana lengi, líklega ekkert síðan þarna um jólin, hikk...... Þessi annars ágæti maður, fór í áfengismeðferð 3 mánuðum eftir að konan og börnin fóru frá honum og undir lok meðferðar á Staðarfelli, kom bréf frá honum til konunnar, þar sem "hann fyrirgaf henni allt", sem hún hafði gert honum... Hann hefur ekki drukkið áfengi síðan, enda kom þessi sínöldrandi, óánægða kona ekki til hans aftur....