Jónína Dúadóttir

Ekki sama hvort það er upp eða niður...

Nú er kominn snjór og ekki bara uppi í fjallinu hjá okkur. Ég var að pirra mig á því þegar ég kom fram í morgun, þangað til ég áttaði mig á að ég er að láta vatn fara í taugarnar á mér...

Ég ætla ekki að fara að halda einhvern fyrirlestur í eðlisfræði hérna, en upphaflega er snjór bara vatn..... Við notum ekki nagladekk á bílana okkar, enda erum við á jeppum með fjórhjóladrifum og alls konar útbúnaði í þá áttina, í massavís. Ég ætla ekki heldur að halda hérna fyrirlestur um af hverju þarf ekki að nota nagladekk á jeppa, nú eru komnir tveir fyrirlestrar sem þið þurfið ekkert að lesa hér. En, það er þetta með brekkurnar, sem ég er svolítið smeyk við, mér er alveg sama um brekkur sem vísa upp í móti, en það eru brekkurnar sem vísa niður í móti, sem ég er að láta svekkja mig aðeins. Ég veit alveg að þetta eru allt saman sömu brekkurnar en þær snúa bara ekki alltaf eins, þegar ég er að keyra þær og það finnst mér í 50% tilfella frekar óþægilegt. Ég er alltaf með það á hreinu þegar ég er að keyra niður brekku, á bíl, í hálku, að nú missi ég stjórn á bílnum og hann blússi þversum niður, á móti umferðinni sem er á leiðinni upp. Það hefur aldrei gerst og í hvert skipti, sem ég er nú komin niður á jafnsléttu, heilu og höldnu og með hjartað á leiðinni upp úr buxunum aftur, flissa ég að vitleysunni í sjálfri mér og skil ekkert í því að ég skuli alltaf láta svona og svo endurtekur þetta sig alltaf, í hvert skipti sem ég keyri niður brekku, í bíl, í hálku..... Njótið þess í botn að vera til á þessum ágæta degi og fyrir alla muni farið varlega í hálkunni

Flokkur: Bloggar | 30.10.2007 | 07:58 | Facebook

Athugasemdir

Ég bara má til með að minna þig á gamlan,Landrover,árið sautján hundruð og sitthvað,norðan hnífapara,rennandi á hlið niður einhverja hóla sem ég er að reyna að gleyma hvað heita.Þú undir stýri og svitnaðir ekki einu sinni.Og ég að kreista safann úr mælaborðinu,hvítari í framan en borðtuskurnar hennar mömmu þinnar.Það var nú lítið mál