Jónína Dúadóttir

Heilinn í mér er allt of oft , algerlega utan þjónustusvæðis...

....eins og til dæmis allan daginn í gær. Mér tókst að detta þrisvar á leið inn og út úr bílnum, ég fann sko mjög samviskusamlega, akkúrat síðustu litlu hálkublettina þrjá sem eru eftir hér í bænum, til að stíga á og ég sem er alltaf að flýta mér. Í tvígang tókst mér svo að stinga mig til blóðs á höndunum, á göfflum... Í annað skiptið var ég að losa stíflu úr ryksuguröri með stórum beittum steikargaffli, ekki spyrja... og í hitt skiptið var ég bara að taka úr uppþvottavél og stakk mig á svona ósköp venjulegum gaffli... líka bannað að spyrja nánar út í það... Og alltaf þegar það kemur gat á mig einhversstaðar, þar sem það á ekki að vera, þá ætlar aldrei að hætta að blæða og ég sóða meira út en ég þríf..... Í gærkvöldi klemmdi ég svo þumalfingur gamallar konu, með hurðinni á ruslaskápnum hennar, þegar ég var búin að hringja dyrabjöllunum á öllum íbúðum í stigaganginum, á leiðinni upp til hennar, á fjórðu hæð. Ég var nú bara að reyna að kveikja ljósin í uppgöngunni, en einhver svívirðilega hrekkjóttur rafvirki hefur viljandi komið ljósarofunum fyrir, rétt við hliðina á öllum dyrabjölluhnöppunum ! Ljósin þarna eru biluð, þau slokkna alltaf þegar ég er komin hálfa leið á milli hæða og ég þyrfti að fara þetta á hraða ljóssins til að ná að komast upp á fjórðu hæð, áður en þau slokkna. Ég sko nota ekki lyftur, en það er önnur saga..... Svo þegar ég kom heim úr vinnunni í gærkvöldi, lagði ég beint fyrir framan ruslatunnuna, á stóra jeppanum mínum, gjörsamlega búin að gleyma því, að á fimmtudagsmorgnum klukkan hálf sex koma blessaðir ruslakallarnir.... Núna fer ég í það verkefni að reyna að snúa heilanum í mér í gang, reyni réttsælis í þetta skiptið.... Svo vona ég að þið njótið öll þessa fína fimmtudags, alveg í botn Smile