Sunnudagur til sælu....

... stendur víst einhversstaðar.... Ekki var hann nú samt alveg til endalausrar sælu hjá mér í gær. Sumt gekk samt rosalega vel eins og að borða dásamlegar Borgfirskar kótelettur og klára að mála ganginn ! Okkur finnst gaman að vinna saman í svona brasi, spúsa og mér og gærdagurinn var sannarlega engin undantekning að því leiti. En svo fór sælan hratt minnkandi eftir klukkan fimm þegar ég var komin í vinnuna, ég hefði líklega bara átt að vera heima. Ég byrjaði á því að bakka á bíl og það kom mér úr öllu stuði, ég hef alls enga þolinmæði með sjálfri mér í þannig tilvikum. Ég geri mér samt fulla grein fyrir því, að ég á alveg að geta sýnt sjálfri mér sama umburðarlyndi og ég sýni öðrum, sem verður eitthvað svoleiðis á, en ég geri það samt ekki Ég er svo sem ekkert að velta mér upp úr þessu og fer með tjónaskýrsluna í tryggingarnar í dag, en ég á svolítið erfitt að fyrirgefa sjálfri mér svona hreinræktaðan sauðshátt. Og ekki batnaði það þegar ég var að koma út úr síðasta vinnuhúsinu um 9 leitið í gærkvöldi og flaug, alls ekkert mjög tignarlega, á hausinn á eina litla svellblettinum í Akureyrarbæ og nærsveitum.... Ég er alveg viss um að þetta pínulitla svell, sem mér tókst að renna á, er ekki mikið stærra en brauðdiskur, en mér tókst samt að finna það og detta á því. Í dag er ég öll lurkum lamin öðrum megin og fer ekki rassg.... í vinnuna, af því að ég get það bara ekki með góðu móti. Ég veit alveg að ég er ekkert brotin, nema pínu á sálinni, en það lagast nú líka Gangið glöð inn í góðan mánudag og munið að leggja alls ekki fyrir aftan bílinn minn