Og auðvitað varð hann stórhneykslaður !

Pólskur maður, sem virtist vera búinn að gleyma því, að hann hafði verið helmingur af brúðhjónum á árum áður, skrapp á vændishús. Og vitið hvað, haldið þið ekki að hann sjái þá þar enga aðra en sína heittelskuðu eiginkonu, í hópi vændiskvennanna og hún virtist þá líka vera búin að gleyma því, að  hún hafði verið hinn helmingurinn af áðurnefndum brúðhjónum í brúðkaupi, þarna 14 árum áður eða svo. Auðvitað varð vesalings maðurinn alveg stórhneykslaður og fyrir dyrum auðvitað ekkert annað en skilnaður ! En ekki hvað... skyldi einhvern undra ? Það hlýtur að hafa verið hræðilegt fyrir aumingja manninn að komast að því að konan hans vann ekkert í sjoppu, eins og hún sagði til að drýgja heimilispeningana, hún vann á vændishúsi. Það var sjálfsagt ekki það að hann kynni ekki að meta þessa aukapeninga sem komu inn í heimilisreksturinn og kannski einmitt verið þeirra vegna,  sem hann hefur haft efni á að fara á vændishús.... en hún sagðist vinna í sjoppu ! Og einmitt þess vegna átti alveg að vera óhætt fyrir hann, að skreppa þá á vændishús á meðan  Það fylgdi svo ekkert sögunni hvað blessaðri konunni fannst um það, að hennar heittelskaði eiginmaður, skyldi nota tækifærið og skreppa á vændishús á meðan hann stóð í þeirri trú, að hún væri að afgreiða pylsurnar á sjoppunni og það fylgdi heldur ekkert sögunni, hvort þeirra það var nú, sem fór fram á skilnaðinn.... Og segið þið mér nú hvort þeirra hjónanna braut meira af sér í hjónabandinu, konan sem vann fyrir aukapeningunum sem vændiskona eða maðurinn sem fór á vændishúsið fyrir peningana, sem konan hans vann fyrir sem vændiskona ? Arrrg...... Njótið dagsins

Athugasemdir

[Gunnar Helgi Eysteinsson, 11.1.2008 kl. 08:01]

Þetta er frábær pistill... ég las hann tvisvar.

[Erna Evudóttir, 11.1.2008 kl. 08:16]

Hmm umhugsunarvert

[Ómar Þ. Árnason, 11.1.2008 kl. 08:17]

Í fyrstu myndi ég segja konan þar sem hún laug að manninum, grundvöllur að góðu sambandi er segja sannleikan, stundum er einstaka "hvít lýgi" leyfileg ef þær eru þá til, þessi hinsvegar telst varla til þeirra. Spurning hvort hún hafi ekki bara átt að vinna í sjoppu eða senda karlinn til Íslands í virkjun. Allavega þá virðast þau ekki hafa sinnt hvort öðru í langan tíma ef þau voru farin að snúa sér að lygum og framhjáhaldi. Annars ágætur pistill.

[Jónína Dúadóttir, 11.1.2008 kl. 08:27]

Jú... en hann vissi ekkert að hún var að ljúga til um sjoppuna, þegar hann gerðist brotlegur og fór á vændishús....

[Jónína Dúadóttir, 11.1.2008 kl. 08:29]

Takk Gunnar

[Birna Dúadóttir, 11.1.2008 kl. 09:49]

Sko,það er núna sem ég skipti um vinnu

[Jónína Dúadóttir, 11.1.2008 kl. 10:10]

Bíddu... hvar vinnur þú gæskan ?

[Birna Dúadóttir, 11.1.2008 kl. 10:23]

Hvah,ég vinn í búð

[Júdas, 11.1.2008 kl. 22:29]

Drami í gangi en ég hef nú getað skipt um konur án þess að svona uppákomur eigi sér stað.  Júdas klár?

[Björn Finnbogason, 12.1.2008 kl. 03:39]

[Þorsteinn Gunnarsson, 12.1.2008 kl. 04:12]

Það braut hvorugt þeirra af sér... þar sem þetta hvort tveggja er löglegt í Póllandi

Annars læðist nú að manni nettur grunur um að þetta hjónabandið hafi nú ekki staðið á neinum stálfótum hvort eð var svo...

[Jónína Dúadóttir, 12.1.2008 kl. 07:37]

Þau brutu bæði af sér í hjónabandinu og alveg sama hvernig hjónabandið var orðið...... þau voru samt gift og það finnst mér skipta máli. Eða er ég kannski bara svona útúrborulega gamaldags