Rang-skynjaðar of-hugmyndir....

Sem betur fer þjáist ég ekki af ofskynjunum.... eða ranghugmyndum... held ég Ég er frekar jafnlynd og glaðleg í eðli mínu og á auðvelt með að umgangast fólk, ekkert grobb neitt, bara upptalning á staðreyndum ! Ég lít samt ekki á mig sem eitthvað kraftaverkameðal eða guðs gjöf til handa þeim sem þjást af depurð... það náttulega væru hreint ægilega ofskynjaðar ranghugmyndir ! Og neita líka að láta nota mig þannig. Það getur hreinlega gert út af við þá, sem þjást af þunglyndi og/eða depurð að þurfa að umgangast svona manneskju eins og mig, sem tek það mjög alvarlega að láta eins og fíbbl í vinnunni... Rétt rúmlega fertugur maður sem greindist með MS sjúkdóminn fyrir þrítugt, er mjög dapur þessa dagana.... lái honum hver sem vill. Það passar þá ekki að leggja áheyrslu á að reyna að peppa hann upp með alls konar hálfvitagangi og sögum af frísku fólki, sem getur allflest sem það langar að gera og kemst allra sinna ferða án hjólastóls... Mér finnst það nálgast mannvonsku að láta sér detta það í hug og ég tek ekki þátt í því...  Stundum vita blessaðir sérfræðingarnir ekkert utan bókanna... Ef þessi góði maður vill bara lesa blaðið á meðan ég er að  þrífa hjá honum, þá má hann það sko alveg ! Ég get ekkert sagt eða gert og neita að reyna það, til að fá hann sætta sig við að vera að lamast hægt og rólega, missa sjón og ýmislegt fleira sem við hin sem erum í frískari kantinum, teljum alltof sjálfsagt að hafa... Vildi samt óska þess að ég gæti sagt eða gert eitthvað sem að gagni mundi koma.... Þetta er meiriháttar náungi, var rétt að ljúka námi í iðn sem hann hafði áhuga á að stunda þegar hann greindist með þetta helvíti... Yfirleitt er ég ekki reið út í neitt eða neinn en ég get orðið örmagna af reiði í garð svona sjúkdóma... og í garð sumra sérfræðinga líka sem sjá bara sjúkdómstilfellið, en ekki manneskjuna sem þarf að burðast með sjúkdóminn... Æi eigið góðan dag elskurnar mínar allar og munið aðgát í nærveru sálar  

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 21.5.2008 kl. 08:20]

Þakka þér fyrir vina, mér finnst bara ekki hægt að sjá þetta öðruvísi....

[Jónína Dúadóttir, 21.5.2008 kl. 09:05]

Vissi það

[Jokka (IP-tala skráð) 21.5.2008 kl. 09:07]

Æh þetta er svo sorglegt og óréttlátt  svo er maður að væla yfir e-hverjum smáatriðum fnusss  en þetta er fallegur pistill hjá þér elskan mín, vona þú eigir góðan dag í sólinni

[Jónína Dúadóttir, 21.5.2008 kl. 09:16]

Ekki hef ég nú heyrt þig væla Jokka mínÞakka þér fyrir dúllan mín og eigðu líka góðan og sólríkan dag

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 21.5.2008 kl. 11:58]

Falleg grein, nærvera og hlustun góðrar manneskju (eins og þín) er held ég það sem gefur mest þeim sem á þurfa. Flest orð verða hjákátleg þegar verið er að reyna að peppa í svona tilfellum. Það þarf a.m.k. að fara varlega eins og þú segir sjálf.

[Gunnar Helgi Eysteinsson, 21.5.2008 kl. 12:13]

Falleg grein
 

[Jónína Dúadóttir, 21.5.2008 kl. 12:14]

[Jónína Dúadóttir, 21.5.2008 kl. 12:34]

Jóhanna mín: Ekki veit ég nú hversu góð ég er, en mér finnst þetta eiginlega bara rökrétt....

Gunnar minn: Þakka þér fyrir

[Tiger, 21.5.2008 kl. 16:05]

  Þú ert æðisleg - mig vantar stúlku eins og þig! Getur þú gjörrsvovel og marrie me plíspís? Ég vissi vel að það væri útaf einhverju sem augun á mér hafa verið eins og sogblöðkur á blogginu þínu svona lengi - you and me - we are the same kind ... neinei engin rolla sko ef þú hélst það!

   Ég er nákvæmlega svona þenkjandi eins og þú, hinn eini sanni gleðigjafi í vinnu og bara hvar sem ég kem. Ég reyni ætíð að létta alla í lund og byggi upp móral og kátínu á vinnustað, ekkert grobb sko - just the common truth. Ég dýrka það ef ég get sent brosandi og glaðlynt - jafnvel léttlynt - fólk frá mér.

  Stóra málið með sjúklinga - alveg sama hvernig sjúklingurinn er eða hvað sjúkdóm hann er með - er að koma fram við þá af virðingu og eins og fullorðna þroskaða manneskju. Ekki tala niður til þeirra eins og börn eða að þeir séu eitthvað minni en við. Vertu bara áfram þú sjálf, ræddu við þína skjólstæðinga bara eins og þú ert vön að gera. Mjög margir þola ekki þegar fólk er að vorkenna þeim eða tala við þá eins og óþroska börn vegna veikinda.

En, nú verð ég að fara aðeins inn á smíðastofu - þarf aðeins að láta pússa nebbann minn... þoli ekki hvað fargins nefið tútnar út þegar ég er að reyna að vera góður við aðra - eins og ég núna við þig. En, þú ert best .. úfff .. nú tútnaði nefið heldur betur marrr. Ég verð að láta lækni líta á þetta fyrirbæri.

 En hér er vel meint knús á þig og upphafslínan í athugasemdinni stendur ennþá .. fjandans nefið á mér er komið út á hlað. Gottagó now...

[Jónína Dúadóttir, 21.5.2008 kl. 19:50]

Högni minn: Kærar þakkir, ég verð að fá að hugsa mig um.... þetta kemur svo á óvart.... ok, hvar og hvenær ? Hefur þú séð myndbandið um Fiskinn ? Ekki námskeið í fiskverkun samt, heldur um menn sem vinna á fiskmarkaði einhversstaðar í USA, sem leiddist í vinnunni og fundu það út að það er alveg hægt að hafa gaman í vinnunni, meira að segja á fiskmarkaði. Syngja og gefa börnum nammi og kasta á milli sín fiskinum... láta eins og fíbbl í vinnunni... eins og ég geriEn það eru samt takmörkVantar þig góða sög á nefið ?

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 21.5.2008 kl. 20:00]

Hvar er myndin af þér ?

[Jónína Dúadóttir, 21.5.2008 kl. 21:09]

Hvaða mynd ?