Játningar ráðskonu í sjálfboðavinnu...

Það er er svona varla að ég geti hugsað þetta upphátt, en ég læt vaða... Ég er farin að hafa gaman af því að elda og stússast hérna á heimilinu og ég hélt ég ætti aldrei eftir upplifa það. Hef nefnilega aðeins farið að finna fyrir þeirri tilfinningu síðan ég flutti í þetta hús, en vildi lengi vel ekki trúa því... Ég sem hef aldrei verið húsmóðir, ég hef alltaf verið ráðskona í sjálfboðavinnu og er enn. Aðal og reyndar algerlega eina ástæðan fyrir því að ég fór út í þessa sj.b.vinnu var sú, að ég eignaðist börnin mín og varð að sjá um að þau hefðu það gott í uppvextinum Eina ástæðan fyrir því að ég er svo ennþá í þessari sj.b.vinnu, þó að börnin mín séu löngu farin að heiman er sú, að enginn annar hefur tekið það að sér að sjá um að ég fái að borða, hafi sæmilega snyrtilegt í kringum mig og að ég hafi hrein föt... Ég er fínn kokkur og get líka alveg bakað hvað sem er og er alveg þokkalega fær í þessari sj.b.vinnu, þó ég segi sjálf frá og vanda mig, eins og við allt sem ég geri... sérstaklega þó það sem mér finnst frekar leiðinlegt Ég hef alltaf dáðst að fyrirmyndarhúsmæðrum og geri enn, en hef aldrei haft snefil af löngun til að fylla þeirra hóp og geri aldrei. Alveg eins og ég verð aldrei kosin nein fyrirmyndarmóðir, nóg fyrir mig að börnin mín sögðu svo oft við mig, að ég væri besta mamman þeirra í öllum heiminum Ég hef aldrei farið fram á neitt af börnunum mínum, annað en að þau séu góðar og heiðarlegar manneskjur og þeim líði vel. Sagði þeim alltaf í uppvextinum að ég  mundi styðja þau í öllu því sem þau vildu gera í lífinu, nema ef þau ætluðu að verða rónar þá mundi ég ekki sjá þeim fyrir brennivíni... þau fóru ekkert í það heldur Eigið góðan dag elskurnar mínar allar og sleppið ykkur nú ekki alveg yfir boltanum, það er ekki gott fyrir blóðþrýstinginn svona snemma á sunnudagsmorgni Áfram Ísland

Athugasemdir

[Jokka (IP-tala skráð) 24.8.2008 kl. 08:12]

Í þessum skrifuðu orðum er staðan 12-6 fyrir frökkum  hef ekki taugar í þetta!!

Vona að strákarnir okkar detti í gang og massi þetta "krossleggfingurogtær"

[Júdas, 24.8.2008 kl. 08:22]

Þú ert yndisleg!

[Sigríður Jóhannsdóttir, 24.8.2008 kl. 08:28]

Taugarnar eru alveg að gefa sig, en þetta kemur í seinni hálfleik

[Jónína Dúadóttir, 24.8.2008 kl. 08:41]

Jokka mín: Jói er að horfa líka... annað slagið

Júdas minn: Vá... takk minn kæri

Sigga mín: Passaðu blóðþrýstinginn ljúfan mín.... "NIÐURLÆGING" kallar Jói innan úr stofu

Áfram Ísland

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 24.8.2008 kl. 09:29]

Hættum að borða franskar ... TIL HAMINGJU MEÐ SILFRIÐ ... 

Þú ert fyrirmyndarbloggari! .. og örugglega MJÖG GÓÐ MAMMA

[Jónína Dúadóttir, 24.8.2008 kl. 09:42]

Jóhanna mín: Þakka þér fyrir... Og sömuleiðis til hamingju með silfrið, ég hef sjálf alltaf verið hrifnari af silfri en gulli

[Birna Dúadóttir, 24.8.2008 kl. 10:21]

Sko,fyrirmyndarhúsmóður nafngiftina getur þú bara ekki skafið af þér mín kæraÉg get sagt hér sögur af laufabrauðum í hundraðatali,sperlagerð ofl og enn fleiraÞað er gaman að stússast í þessu,svona yfirleittHvernig skrifar maður annars sperlar

[Sigríður Jóhannsdóttir, 24.8.2008 kl. 11:27]

Við redduðum okkur út úr niðurlægingunni, munaði þó ekki miklu þar.

Ég held þetta séu sperðlar, Birna, en mín vegna mega þeir heita sperlar

[Jenný Anna Baldursdóttir, 24.8.2008 kl. 13:43]

Fékk svona húsmóðurgleði eftir að ég kom úr meðferð fyrir tæpum tveimur árum.

Fram að þeim tíma neitaði ég að baka og hafa gaman að þessu brölti.

Neitaði að vera hamingjusöm eldhúsmella.

En svo er þetta gaman og ég er farin að baka og hef gaman af.

Ætli þetta sé aldurinn?

[Skattborgari, 24.8.2008 kl. 14:40]

Er það bara ekki ágætt að vera heimavinnandi húsmóðir margt verra til.

Kveðja Skattborgari. 

[Jónína Dúadóttir, 24.8.2008 kl. 16:00]

Birna mín: Æi fyrmyndarhús... hvað, ekki bölva svonaOg ég held það séu sperðlar eða þá bara villimannakynfæri

Sigga mín: Silfrur á ÓL er frábær árangur og sko engin niðurlæging fólgin í því, sérstaklega ekki fyrir svona fámenna þjóð

Jenný mín: Þú hamingjusama eldhúsmella, kannski er það aldurinn

Skattborgari: Ótalmargt verra til, en það hefur aldrei heillað mig neitt þó alveg án þess að ég sé að reyna að gera lítið úr því mikilvæga hlutverki