GLEÐILEGA hátíð... :-)

Sit hérna á jóladagsmorgni og drekk kaffið mitt með rjóma útí... engin sérstök jólahefð samt, ég er dekurdýr og nota alltaf rjóma í kaffið mitt... allt árið... af því að mér finnst það gott... 

Jólahátíðin er róleg og afslöppuð hjá mér... alveg eins og mér finnst hún eigi að vera... jólaundirbúningurinn var það líka... og það er líka eins og mér finnst það eigi að vera... 

Aðalskrallið var líka 10. og 11.des... skata fyrri daginn og litlu jólin seinni daginn... svo fór megnið af afkomendunum til útlanda... og dóttir mín býr í útlöndum... svo yngri sonur minn og hundurinn hans eru jólagestirnir í ár... yndislegur félagsskapur... 

Ég held jól af því að mér finnst það gaman... púnktur... ljósin og skreytingarnar... jólalögin og allt... þetta finnst mér gaman og ég virkilega nýt þess að dunda fyrir jólin... og þá meina ég dunda... föndra samt ekki... aldrei !  

Ég þríf ekki í hólf og gólf... reyni bara að þrífa jafnóðum allt árið... svona þegar ég er í stuði til þess... baka akkúrat ekki neitt fyrir jólin... af því að mér finnst ekkert gaman að baka og borða ekki smákökur... er samt alveg í laufabrauðsgerð með afkomendunum en það er bara af því að mér finnst það gaman... borða heldur ekki laufabrauð... aldrei komist upp á lag með það... 

Ég lét virkilega eins og brjálæðingur fyrir hver jól hérna áður fyrr... af því að ég hélt það ætti að vera þannig... sérstaklega þegar börnin mín voru lítil... bakaði samt aldrei neinar 14 tegundir... kannski þrjár eða fjórar sem krökkunum þóttu góðar... fannst svo agalegt að þurfa að henda rest... og svo auðvitað laufabrauðið... var fljót að komast upp á lag með að kaupa útbreiddar kökurnar þegar þær komu á markað... þvílíkur vinnusparnaður sem það varð... 

En áfram hélt ég þeirri hefð að gera jólahreingerningar... enginn vinnusparnaður þar... börnin voru fljót að fatta að það var best að forða sér þegar ég byrjaði... nema þegar þau neyddust til að hjálpa til í sínum eigin herbergjum... 

Svo fyrir allmörgum árum fann ég að ég var farin að hugsa með hálfgerðum ónotum til þessa tíma... aðventunnar... öll vinnan... langt fram á öll kvöld að þrífa, sauma og prjóna og ég veit ekki hvað... og svo var þetta svo dýrt líka... en það versta var að vera svo þreytt á aðfangadagskvöld að eina þrekið sem var eftir fór í að að halda brosinu yfir matnum og jólagjafaupptektinni og svo í jólaboðinu á eftir...

Þá fór ég að hugsa mig alvarlega um... þetta átti að vera gaman... gleðilegur tími bæði aðventan og jólin... hvernig var hægt að hlakka til einhvers sem var orðið meira kvöð og skylda en skemmtilegt... ? Og ég fór að skera niður... hætti að gera jólahreingerningar eins og brjálæðingur... verð samt að viðurkenna að ég hafði hálfgerða sektarkennd yfir því svona fyrst en það lagaðist alveg... þreif auðvitað en alls ekkert allt saman í hólf og gólf... jólin komu samt þó það væri ekki Ajax lykt í öllum hornum... og ég naut þeirra og aðventunnar bara miklu betur... 

Börnin fengu alveg jólaföt en meira svona flíkur sem þau gátu svo bara notað eftir jólin líka... jólaskór voru fljótir að hverfa af útgjaldalistanum... þau notuðu þá kannski einn eða tvo daga og síðan ekki söguna meir... þeim var sko alveg sama... keyptum þá frekar bara nýja kuldaskó handa þeim eða eitthvað í þá áttina... 

Í dag skreyti ég fyrir jólin yfirleitt snemma í desember... af því að mér finnst það gaman... set ljós í gluggana og hef stórt jólatré sem ég ofskreyti ef ég fæ að ráða... af því að mér finnst það gaman... held snyrtilegu heima hjá mér... geri það yfirleitt hvort sem er... eyði slatta í jólagjafir handa börnum, tengdabörnum og barnabörnum... af því að mig langar til þess og mér finnst það gaman... prjóna yfirleitt eitthvað handa þeim líka... af því að mér finnst gaman að prjóna...  

Ég hlakka alltaf til jólanna núorðið... af því að mér finnst gaman að halda jól ! 

Gleðilega hátíð ! 

 

 

Skjálftavaktin... ;-)

Mestallan síðasta mánudag var ég á skjálftavaktinni... ! Fyrst náttulega fann ég greinilega fyrir jarðskjálftanum fyrir hádegi... en hann var nú ekki af mínum völdum...  Svo upp úr hálf eitt fór ég sem leið lá yfir á Svalbarðsströnd til að hjálpa gömlum vini mínum þar við að gera fínt hjá honum fyrir jólin. Það er ekkert merkilegt svosem... en það sem ég gerði á leiðinni til hans var öllu merkilegra... þannig... 

Á gatnamótum þjóðvegarins og vegarins uppeftir til hans, snerist bíllinn minn í hálkunni... ég fór samt varlega... og loksins þegar blái drekinn minn stoppaði... ég nánast með báða fætur á bremsunni og báðar hendur á handbremsunni... eitthvað varð ég að reyna... þá var hann bara örfáum sentimetrum frá því að fara aftur á bak ofan í djúpan skurð... og ofan í skurðinum var risastór steinn og svo þessi fíni lækur líka ! 

Ég sá það fyrir mér... þarna á þessum örfáu sekúndum... sem mér fannst auðvitað vera heil eilífð... á meðan bíllinn var að stoppa hægt og rólega á leiðinni í þennan háska... mig fara með honum þarna ofan í... fyrst mundi hann lenda á afturendanum og fara svo líklega á hvolf... með mig inni í bílnum... hvarflaði samt ekkert að mér að henda mér út... ég ætlaði að stoppa bílinn !  

Ég byrjaði að nötra... og nötrandi hringdi ég í gamla manninn og bað hann að finna einhvern til að hjálpa mér út úr þessum hremmingum... ég vildi ekkert að hann kæmi í hálkunni... en hann kom samt... byrjaði að moka möl og grjóti að dekkjunum svo ég gæti kannski keyrt frá þessari hættu þarna en nötrandi og skjálfandi neitaði ég að fara upp í bílinn og reyna að hreyfa hann... 

Okkur til happs stoppaði ókunnugur maður á jeppa hjá okkur... algerlega lang myndarlegasti maður sem ég hef séð... þó það sé nú kannski aukaatriði þannig... en þeir í sameiningu reyndu að mjaka jeppanum mínum til á veginum og það var enginn vandi nema hvað bíllinn var ekkert nema þvermóðskan... og fór í allar aðrar áttir en hann hefði þurft að fara... 

Þarna var ég ennþá nötrandi af hræðslu en þessi afspyrnu myndalegi ókunnugi maður var sko ekkert bara afspyrnu myndarlegur... hann vissi líka upp á hár hvernig átti að róa skelfingu lostna konu... mig... og hann var nánast undarlega flinkur við það... gerði allt rétt og sagði allt rétt og það virkaði !  Hann fékk mig til að fara aftur upp í bílinn... fullvissaði mig um að ég gæti þetta sko alveg og þetta væri ekkert mál... á meðan hann og gamli voru að reyna að mjaka bílnum til... og svo aftur nánast talaði hann mig upp í bílinn minn þegar hann ákvað að binda í hann og draga hann á sínum bíl til á veginum og frá þessari skelfingu þarna í skurðinum... ! 

Haustið hérna og það sem af er vetri er búið að vera svo ljúft... enginn snjór eða hálka svo ég var ekkert búin að koma því í verk að fá mér ný heilsársdekk... þessi sem ég var á voru eiginlega korteri frá því að vera ólögleg og ég vissi það alveg... stóð alltaf til að endurnýja en það var einfaldlega ekkert sem rak á eftir mér til þess... 

Fyrr en þarna... og þar sem ég stóð nú og faðmaði þennan afspyrnu myndarlega ókunna mann... og hann mig... heitt og innilega fyrir alla hjálpina bæði með bílinn og sjálfa mig, komst ekkert annað að í hausnum á mér en að ég ætlaði beinustu leið í bæinn... í Dekkjahöllina og fá mér ný dekk og koma svo aftur og hjálpa gamla manninum með jólaþrifin... sem ég og gerði... 

Gleymdi algerlega að spyrja afspyrnu myndarlega ókunna manninn að nafni svo ég gæti þakkað honum almennilega... svona þegar ég væri hætt að nötra og orðin eins og eðlileg manneskja með eitthvað annað á heilanum en dekk... svo nú lýsi ég eftir honum ! 

Hann var á jeppa... ég man ekki tegundina... næstum viss um að jeppinn var hvítur... og afspyrnu myndarlegi ókunni maðurinn var á hvítum íþróttaskóm... og ég sá að hann keyrði sem leið lá upp í Vaðlaheiði þegar hann var búinn að bjarga mér... er þetta ekki afskaplega nákvæm lýsing ? 

Annars er ég bara býsna góð inn í þennan fallega dag... alveg hætt að nötra og nýt þess að aka um á almennilegum dekkjum... og var að koma úr jólaklippingunni hjá uppáhalds klippidömunni minni henni Ingu á Amber... 

Hafið það gott í dag...