Jónína Dúadóttir

Strikið sem færði sig... ;-)

Þegar ég var búin í geislunum í Stockholm síðasta haust var ég ónýt... og það þótti svo sem ekkert tiltökumál, eins og einn læknirinn þar úti sagði orðrétt: "Það er eðlilegt að þér líði illa, það er búið að grauta svo mikið í höfðinu á þér... þetta lagast á 2-3 vikum..." Cool Hm... ok, en svo leið mánuður og tveir og svo þrír, án þess að mér liði nokkuð betur... alltaf með ógleði, hausverk og svima og þá var ég send í heilasneiðmyndatöku... til að reyna að finna út af hverju ég skammaðist nú ekki til að láta mér batna eins og mér var uppálagt að gera... Shocking

Myndatakan tók fljótt af, en læknirinn sem sendi mig í þetta bað mig að doka eftir sér, hann ætlaði að kíkja á myndirnar og koma svo og tala við mig. Ég sat ósköp róleg á bekk frammi á gangi og þegar hann loksins kom var hann mikið að flýta sér, en settist hjá mér í 4 sekúndur og stundi upp lafmóður: "Ég má náttulega ekkert segja... það á eftir að senda þetta suður... en ég get ekki séð að það sé neitt í höfðinu á þér sem skiptir neinu máli" ! Svo var hann þotinn í burtu og ég sat þarna með stórt spurningamerki á andlitinu og stundi á eftir honum: "Ehheeemm... jæja já, takk... held ég..." Tounge Það er ekki til eitt einasta gramm af skítahúmor í þessum manni og hann var ekki að hæðast að mér... en hann er svolítið fljótfær og líka dulítið seinheppinn í orðavali stundum... Grin Meiningin með myndatökunni var að athuga hvort það væri bjúgur í höfðinu á mér eða kannski fleiri æxli... sem greinilega var ekki... held ég... LoL

Nokkrum dögum seinna hringdi hann og bað mig að koma og ræða við sig... hann vildi líka fá að sjá hversu lélegt jafnvægið mitt var... en það voru allar stofur uppteknar svo hann spjallaði bara við mig frammi á gangi. Hann bað mig að prófa að labba eftir striki sem var á miðjum ganginum... það gekk vægast sagt illa... strikið færði sig alltaf undan fótunum á mér... eða þannig... og mér fannst þetta svo fyndið að ég skellihló bara og þá auðvitað gekk ennþá verr að halda jafnvæginu... Grin Og ekki hjálpaði að alltaf var fólk að labba framhjá og horfði frekar skringilega á mig... eðlilega, það sá þarna konu sem leit út fyrir að vera vel hífuð... og lækni sem sat flissandi á bekk og fylgdist með... Tounge Ég vil taka það fram að ég borgaði ekkert fyrir þessa skoðun... LoL

En... bráðum er ég búin að vinna í mánuð og gengur bara vel... allavega þegar ég segi sjálf frá Whistling Legg mig að vísu alltaf þegar ég kem heim... frekar þreytt, eftir samt mjög rólegar vaktir Sleeping Ég lifi eiginlega í leikriti... þar sem ég er auðvitað í aðalhlutverkinu... leik hrikalega rólega dömu, sem hreyfir sig afskaplega hægt og virðulega... Halo En ég á það stundum... oft... til að gleyma rullunni minni og detta úr hlutverkinu og sný mér þá of hratt við, missi jafnvægið og þá er sko allur virðuleiki úr sögunni og daman auðvitað horfin með það sama... Grin Enda hvorki minn stíll né löngun að vera virðuleg dama... en til að komast í gegnum dagana óslösuð og án þess að skaða aðra og skemma mikið, þá er eins gott fyrir mig að reyna virkilega að einbeita mér að aðalhlutverkinu í mínu eigin leikriti... Tounge

Þetta er allt saman æðislegt og mig langar líka að trúa ykkur fyrir því, að ég er óendanlega þakklát þeim sem fann upp verkjatöflurnar... án þeirra væri lífið alls ekki eins skemmtilegt og það er... Wink