Í dag er þriðjudagur !

Bara svona ef það skyldi hafa farið fram hjá einhverjum.... það var nú allt og sumt sem ég vildi sagt hafa, þennan daginn..... Nei, bara lygi, ég er að fara að skrifa lengsta pistilinn minn hingað til og ef þið eruð eitthvað tímabundin, þá skuluð þið bara ekkert byrja að lesa eða einfaldlega taka ykkur frí úr vinnunni. Við sem sé seldum Fjallakofann okkar allt í einu, af því að ég er orðin svo löt að að ég nenni ekki að reka gistiheimili lengur og af því að við fengum það verð sem við vildum fá fyrir hann, kofann og gerðum svo tilboð í 150 fm einbýlishús, réttu megin við Glerána, niðri í mannabyggð. Það eru félagasamtök á landsvísu, sem eiga það hús og það ætlaði ekki að vera auðvelt að fá einhvern til að vinna vinnuna sína á þeim bænum og svara fj... tilboðinu. Þau fengu svo lokafrest til klukkan fjögur í gær og vildu þá fá aðeins meira fyrir húsið, sem við samþykktum. Við vorum nefnilega alveg tilbúin að hækka okkur aðeins, en sögðum auðvitað engum frá því, ég er mikill svíðingur þegar kemur að okkar eigin peningum Þannig að við fáum húsið á því verði sem við vorum tilbúin til að  borga fyrir það í upphafi og er miklu lægra en það sem sett var á það fyrst. Þá er bara að láta útbúa kaupsamninga á báða bóga og skrifa undir hér og þar og tala við bankann um að rugla eitthvað í lánum fram og til baka og við eigum hús Og af því að svona kauptilboð og gagntilboð og hvað þetta nú heitir allt saman, eru bindandi þá virðist ég sem sagt geta sagt að þetta sé frágengið og nú má alveg segja ykkur frá því hvort sem þið viljið vita það eða ekki Núna þegar ég les þetta yfir sé ég, að það mátti nú alveg koma þessu öllu fyrir í þremur stuttum setningum, en skeytastíllinn er ekki minn..... ég er með króníska skrifræpu....  Njótið dagsins elskurnar mínar allar og flýtið ykkur hægt... eins og ég geri alltaf.... næstum því alltaf

Upp er runninn mánudagur....

... ákaflega skýr og fagur..... Smá afbökun á annars bráðskemmtilegum skáldskap, gæðin eru samt alveg látin liggja á milli hluta...  Árum saman hef ég stillt mig þannig inn á mánudaga, að þeir séu góð byrjun á nýrri viku og líka bara örugglega einhverju góðu. Ég vandi mig á þetta á assgoti erfiðu tímabili í fyrri sambúðinni minni, eiginlega síðustu tvö ár þeirrar sambúðar. Varð virkilega að hafa eitthvað til að hlakka til allar helgarnar, sem voru óspart notaðar til drykkju af sambýlismanninum og félögum hans, mun meira en virku dagarnir, þó þeir væru vissulega líka góðir til þess brúks. Hef svo bara ekkert vanið mig af þessu aftur, vegna þess að þetta er bara hið besta mál... held ég bara....  Þessi mánudagur er líka frekar spennandi, loksins er hann þá runninn upp dagurinn sem við fáum að vita, hvort tilboðinu verður tekið í húsið, sem okkur langar að eignast eða hvort við þurfum að leita að einhverju öðru húsi.... Hún er eiginlega alveg að verða útrunnin þolinmæðin mín, sem ég stillti á að yrði að endast til klukkan þrjú í dag, en ég er nú bara ekkert að segja neinum frá því  Svo er þetta líka góð byrjun á kvöldvinnulausri viku, það er alltaf svolítið ljúft, þó að mér finnist fínt að vinna svoleiðis. Það er líka orðið bjart svo snemma og það gleður mitt gamla hjarta svo sannarlega Gerum þetta að góðum degi og förum varlega í umferðinni sem og í öllu öðru

Aðeins of mikið af tölustöfum hérna.... ;-)

Dagurinn í gær var meiriháttar ! Við fengum 3 af samtals 7 börnum okkar í heimsókn og 3 af samtals 12 barnabörnum og nutum vel, hefðu mátt koma fleiri en það bíður betri tíma. Fórum með liðið og sýndum þeim húsið, sem við erum að bíða eftir að vita hvort við fáum, svona eins og til að máta fjölskylduna í það... Hún passar fínt inn í þetta hús, sérstaklega þar sem eldhúsið er svo stórt, um það bil þrisvar sinnum stærra en það sem við höfum hérna ! Ég er búin að stilla þolinmæðina mína þannig að hún á að endast til klukkan 3 á morgun, þá eigum við að fá svar með húsið, í síðasta lagi....  Nú ef við fáum ekki þetta hús, þá finnum við bara eitthvað annað, við eigum að afhenda okkar hús 31. mars, sem sagt í þessum mánuði...... Þegar við fluttum hingað, lofaði ég sjálfri mér því að ég mundi aldrei flytja aftur, af því að það er bara svo ofsalega langt frá því að vera skemmtilegt, en það er greinilega ekkert að marka það sem ég segi  En á morgun ætla ég að byrja að pakka niður og telja sjálfri mér trú um að það sé bara hin besta skemmtun.... það er svo auðvelt að plata mig  Njótið þessa sæla sunnudags og munið elskurnar mínar, að þoooolinmæðin þrautir vinnur allar....

Æi.... þolinmæði ? Hvað er það nú aftur ?

Einu sinni sagði mér listamaður/kona... listakona, listakvenmaður, kvenlistamaður... nei hún er bara listamaður... já sko, að sannur listamaður veit þegar hann byrjar á verki, hvernig það kemur til með að líta út þegar það er búið.... Svo las ég einhversstaðar að sannur listamaður þolir bara ekki endurtekningar.... Ok ég er eftir þessu, sem sagt bæði listamaður og ekki listamaður..... Alltaf þegar ég byrja að skrifa hérna, þá hef ég ekki græna glóru um hvernig pistillinn kemur til með að líta út þegar hann er búinn, nema að því leiti, að ég set alltaf broskall  í lokin, en það telst samt ekki með. Og svo á hinn veginn, mér leiðast endurtekningar, t.a.m. uppvask, það er aldrei búið... alltaf að vaska upp aftur og aftur og aftur... Svo á ég það líka til að vaða svolítið úr einu í annað..... og það er ekkert svakalega listamannslegt, af því að listamaðurinn heldur sig jú við sokkinn sinn eða vettlinginn.... já eða eitthvað svoleiðis...  Í dag, klukkan 15 hundruð, klukkan þrjú, um nónbil... rennur út fresturinn sem við gáfum núverandi eigendum hússins, sem okkur langar í, til að svara tilboðinu sem við gerðum í húsið, sem okkur langar í ! Ég segi eins og lítil stelpa í búð í gær, þegar hún sá himinháa, í hennar augum, stæðu af páskaeggjum : "Ohhhhh... ég bara geeet ekki beeeðið... ! En af því að ég er nú orðin fullorðin og sem betur fer búin að læra eitt og annað af lífinu, þá veit ég að ég geeet alveg beeeðið og þá aðallega vegna þess að það eru ekki aðrir kostir í stöðunni, en ég á samt soolltið erfitt núna......  Mér varð það á í gær, að segja manni sem ég þekki, að mér finnist lyktin af útblæstri úr bílum vera góð... Hann horfði á mig drykklanga stund og sagði svo : "Þegar ég tala við þig, dettur mér aldrei neitt ósjálfrátt í hug, einhverskonar konar "lógíg"..... Því segir maðurinn þetta ? Njótið nú föstudagsins, sem er 29. febrúar 2008 alveg í botn, hann kemur ekkert aftur fyrr en eftir 4 ár

Heimilislaus grey þessa dagana....

... vegna þess að við erum búin að skrifa undir og þar með samþykkja, kauptilboð í húsið okkar !!!!! Sem sagt búin að selja undan okkur eða ofan af okkur.... undan og ofan af okkur Hún ég, er búin að liggja á þessum fréttum eins og ormur á gulli í marga daga og mikið assgoti er það búið að vera strembið skal ég bara segja ykkur, hvort sem þið viljið vita það eða ekki..... Fengum tilboð um daginn sem okkur fannst allt of lágt og neituðum, en þá kom bara örfáum dögum síðar, annað tilboð miklu hærra og á akkúrat því verði sem við svíðingarnir, vildum fá fyrir húsið okkar og við bara tókum því..... og eigum ekkert hús lengur.... En við eigum nú alltaf tjaldvagninn.... Kaupverðið fæst ekki uppgefið, veit ekkert af hverju, þetta er bara eitthvað sem ég heyri og les svo oft í sambandi við viðskipti og nota það þess vegna hér ! Það er sko út af þessu sem ég er barasta alls ekkert að fara að vinna í neinu gistiheimili í sumar og get leikið mér í 6 vikna sumarfríinu mínu, við getum farið hvert sem við viljum, hvenær sem við viljum..... ekki bundin af gistiheimilinu lengur. Ekki málið, sérstaklega ef við ætlum að búa í tjaldvagninum... nei það er allt of mikil snjór til þess og við erum búin að gera tilboð í hús niðri í mannabyggðum og erum að bíða eftir svari. Það er gamalt hús sem þarf að gera töluvert upp að innan, við getum ekkert hætt.... Endurbyggingafíklarnir eða fíflin.....? Ég heiti Ninna og ég er forfallinn endurbyggingafíkill, skyldi vera til meðferð við þessu ? Nehei, bara gaman og lífið er þess vegna svo ljúúúúft !!! Með því að selja allt saman erum við auðvitað að auka mér leti og það er æðislegt.. eða er það ekki annars ?  Njótið þessa yndislega fimmtudagsdags, það ætla ég að gera líka  

Allt.... og ekkert.... og til hamingju með afmælið Birna systir mín !

Má ekki vera að neinu í dag, en þarf samt að gera helst allt... Það lítur alveg út fyrir að mjög svo önnum kafin manneskja sé að skrifa hérna, en það er nú ekki alveg rétt. Að vísu er ég búin að skrifa eina auglýsingu fyrir árshátíð og virkilega reyna að opna póst, sem ég þarf að fara yfir, en finn ekki í hvaða forriti hann var saminn, svo ég kemst ekki inn til að prófarkalesa ! Það er margt sem ég ætti svo sem að gera, ýmislegt sem ég þarf að gera og sumt sem mig langar til að gera og eitthvað af öllu þessu verður örugglega að veruleika áður en deginum líkur Ég er nefnilega alltaf svo varkár í öllum yfirlýsingum til þess að vera ekki að segja eitthvað, sem ég svo get ekki eða vil ekki eða nenni ekki að standa við.... Ég held það geti alveg kallast heigulsháttur eða eitthvað annað svona miður fallegt.... Allt þetta bull er nú eiginlega bara til að breiða yfir þá staðreynd að mig langar svo svakalega til að segja frá því sem nú er um það bil að gerast hjá okkur, en það er ekki alveg búið að gerast þannig að mér finnst ég ekki geta sagt frá því strax... Seinna í dag samt... Núna ætla ég að fara í það illyfirstíganlega verkefni að reyna að telja sjálfri mér trú um að ég kunni eitthvað að vinna í tölvu og fara í alvöru að finna út úr þessu með póstinn ! Svolítið kannski stórkellingaleg yfirlýsing þegar tekið er tillit til þess, að ég hringi auðvitað bara í mág minn og spyr hann hvernig ég eigi að opna þetta ! Njótið dagsins elskurnar og þá sérstaklega afmælisbarnið hún Birna systir mín !

Það er ekki nóg með...

... að ég hugsa ekki áður en ég tala, ég hugsa heldur ekki áður en ég framkvæmi... Ég ætlaði nú að vísu að reyna að leyna þessu síðarnefnda, en það er víst ekki hægt og þá sérstaklega ekki þegar ég dreg her manns út seint að kvöldi, til að leiðrétta mín eigin vanhugsuðu heimskupör.... Annars er þetta auðvitað bílaframleiðandanum að kenna, svo það sé þá strax á hreinu.... Mér finnst ég hafa borgað aðeins of mikið fyrir stóra jeppann minn miðað við það, að það vantar algerlega í hann alveg bráðnauðsynlegan staðalútbúnað.... sem auðvitað á að vera í öllum bílum og svo sjálfsagður hlutur að það ætti ekki einu sinni að þurfa að ræða það !  Þar er ég að tala um viðvörunarhljóð, sem mætti vera í formi þokulúðurs eða ljónsöskurs eða jafnvel stórrar sleggju eða bara að bíllinn færi sjálfur af stað og stingi af til að koma í veg fyrir ósköpin... Ó nei nei, því er nú aldeilis ekki að heilsa og svo borgar maður eins og bjáni, alveg einn og hálfan handlegg fyrir bíl, sem er svo mikill skrjóður að hann hefur ekki þennan útbúnað ! Ég er að tala um þennan nauðsynlega útbúnað sem á að virkjast, þegar ég ætla að fara að setja eldsneyti á díselbílinn minn, sem á að fara af stað strax og mér verður litið á bensíndæluna, þó alveg á þess að sjá hana.... eða þá um leið og ég tek bensíndæluna og miða henni að olíutanknum..... eða er líka til of mikils mælst að það gerist þá eitthvað þegar bensínið er farið að streyma ofan í olíutankinn ! Nei ekkert takk fyrir og helv.... bensínið flæðir glaðhlakkalega ofan í olíutankinn á díselbílnum mínum og það gerist ekkert sem kemur í veg fyrir ósköpin og þá meina ég alls ekkert, fyrr en ég fer að skila bensíndælunni og hún kemst bara alls ekki inn í hólfið við hliðina á olíudælunni..... Siggi mágur minn kom, sá og sigraði í þessum hremmingum mínum, dældi bensíninu af bílnum og fyllti hann af olíu  Eins og meiningin var nú eiginlega í upphafi, ef bílaframleiðandinn hefði bara druslast til..... Ég sé alveg fyrir mér svipinn á sjálfri mér, ef bíllinn hefði nú startað sér sjálfur og tekið til fótanna/hjólanna um leið og ég byrjaði að dæla bensíninu  Jamm svona var nú það.... Njótið dagsins og ... já, bara njótið dagsins

Þó það ætti að skjóta mig....

... þá gæti ég samt bara alls ekki fundið í mér neina nennu til að fara í vinnuna í dag... byrjar daginn aldeilis gæfulega sú gamla....Það er samt ekki með nokkru móti hægt að segja að ég vinni mikið, það er nú ekki eins og ég nenni því....   Nýlega komst ég að því mér til skelfingar að ég er að vinna 95% vinnu, sem er bara litlum 5% frá fullri vinnu og það var sko alls ekkert meiningin ! Að vísu heitir vinnan mín bara 95 % vinna, ég er bara að vinna ca 60-70 %, en það er samt örugglega hugsunin um þessar prósentur þarna, sem er að sliga mig úr leti í morgunsárið á þessum samt fína mánudegi, sem heilsaði mér með 8 stiga frosti brrrrr.....   Ég legg nú ekki í að segja frá því fyrr en það er alveg fullfrágengið, en líklega verð ég ekkert að vinna á mínu eigin gistiheimili í sumar og  barasta alls engu gistiheimili....  Þá verð ég bara í fríi í sumarfríinu mínu og er strax farin að hafa áhyggjur af því hvað í ósköpunum sjálfum ég á þá af mér að gera í 6 vikur  En miðað við núverandi letiástand verð ég nú kannski bara ofsalega dugleg við að finna mér alls ekkert til að gera, en það verður að segjast eins og er, að ég er óttalegur bjáni sem kann ekki að vera í fríi..... Einu sinni vorum við 3 vikur á Canarí og það var æðislegt, þó að fyrsta vikan færi alveg í að reyna að fatta að ég ætti ekki að gera neitt, önnur vikan fór í að passa mig að þrífa ekki íbúðina, sem við vorum í og þriðja vikan fór í að bíða eftir að komast heim til að fara að gera eitthvað... Það á ekki að spandera þriggja vikna sólarferð á svona vitleysing....  En nóg um það ég ríf mig auðvitað upp á rassg.... eins og ég þarf svo oft að gera og fer í vinnuna og kem mér bara upp aldeilis hreint magnaðri afneitun á mína eigin leti ! Njótið dagsins í dag, hann kemur ekkert aftur

Hinn rammíslenski konudagur....

... er runninn upp. Til hamingju allar konur ! Við hittum rússneskan kunningja okkar á Glerártorgi í gær og nú veit ég að konudagurinn í Rússlandi er 8. mars og í gær var þar dagur allra karlmanna og þeir halda upp á daginn með því að drekka vodka...... eini dagurinn sem þeir gera það ? Við fórum í leikhúsið í gærkvöldi, á Fló á skinni og skemmtum okkur alveg ágætlega. Þar hitti ég meðal annarra marga fyrrum sveitunga mína, þar búsetta sem og brottflutta, suma hef ég bara ekki séð áratugum saman. Það var gaman að hitta þau öll og minnti mig enn einu sinni á, að þetta fólk er  alveg þess virði að gera sér ferð þarna úteftir, þó það sé sannarlega alls ekki "í leiðinni". Læt verða af því einhvern daginn, þegar vel liggur á mér....

Ég fæ stundum skammir fyrir að vera of varkár... þegi t.d. frekar en að eiga á hættu að særa og það er alveg rétt. Það er erfitt að rífast við mig og ef ég reiðist, sem gerist um það bil einu sinni á ári, þá vil ég fara afsíðis og ná mér niður, áður en ég opna munninn og það hef ég vanið mig á, af því að ég er oft allt of fljótfær og hugsa ekkert alltaf of mikið, áður en ég tala Með betri dæmum um það, er þegar gamla konan skammaði mig fyrir að strauja dúkana hennar ekki nógu vel.... það var saumað í þá með ullargarni og það hafði hlaupið þannig að dúkarnir voru alltaf í hálfgerðri kryppu, alveg sama hvernig ég barðist um með helv... strauboltann. Nota bene, mér finnst huuuundleiðinlegt að strauja og hef komið mér upp sérstakri aðferð við það sem mér leiðist að gera, ég vanda mig alveg hreint sérstaklega, akkúrat við það ! Ef þetta hefði verið góð gömul kona, þá hefði ég beðist afsökunar og bara sagt henni að ég væri svo mikill klaufi að strauja og þess vegna gæti ég ekki gert þetta betur. En þessi gamla trunta var alveg ótrúlega ókurteis og alltaf með leiðindi, út af helst öllu og ég leyfði henni að fara í taugarnar á mér þennan dag... Ég sagði við hana, að það væri greinilegt að dúkarnir væru bara svona illa saumaðir og það væri ekki hægt að gera þetta betur. "Ég saumaði þessa dúka sjálf" sagði sú gamla, bara sár ! Úps... Ninna mín, muuuuuna: ekki skjóta fyrst og spyrja svo.... ! Sem betur fer kann ég að skammast mín og mér leið svo illa út af þessu, að ég bað ekki um að fá að hætta á þessu heimili, eins og ég var búin að hugsa um svo oft og mörgum sinnum. Ég lét mig hafa að vera þarna alltaf hálfsmánaðarlega í tæpt ár, ógeðslega þolinmóð með sparibrosið rækilega límt á andlitið, þó að hún væri stundum að gera mig alveg brjálaða. En svo kom loksins að því að sú gamla fór á elliheimilið og getur dundað sér við að bíta hausana af starfsfólkinu þar...  Ég óska henni alls góðs, en ég sakna hennar ekki baun. Njótið þess að vera í fríi í dag, af því að á morgun þurfið þið aftur að mæta í vinnuna pé ess: Púkinn hér samþykkir ekki orðið "straubolti" og ég skil hann svooooo vel...

Já jæja...........

Mikið er ég nú alltaf fegin þegar fer að hilla undir íslenska vorið, vegna þess að þá fer að hlýna og sólin að skína og þá er sko líka sumarfríið mitt rétt handan við hornið......  Ég elska vinnuna mína, svona oftast nær og get ekki hugsað mér að vinna við neitt annað, en ég er alltaf mátulega komin með upp í háls þegar loksins kemur sumarfrí.... en svo er ég líka alveg mátulega búin að jafna mig á því þegar ég byrja aftur, það má nú líka vera, ég sem er sex vikur í fríi  Það er bæði ofsalega gefandi, en tekur líka ofsalega af mér, að vinna með gömlu fólki. Þar eru auðvitað öfgar á báða vegu, sumt gamla fólkið er svo innilega þakklátt fyrir minnstu viðvik og þá oftast einhvernvegin sérstaklega þau viðvik, sem mér finnast vera svo sjálfsagðir hlutir. Aðrir eru aftur á móti svo frekir og tilætlunarsamir að það fær mig til að finnast að það fólk hefði ekkert endilega þurft að fá að verða alveg svona gamalt og stundum langar mig jafnvel að gera eitthvað ljótt við það  Það á  auðvitað enginn að lúta mér í neinni auðmýkt fyrir það sem ég geri, ég er að vinna vinnuna mína, en það á heldur enginn að reyna að vaða yfir mig á grútskítugum fjósabússunum, gamalt eða ekki. Það gefur mér mikið að hjálpa til, þar sem þess er þörf og langflest fólkið sem ég vinn með, er bara venjulegt og gott fólk. En svo eru auðvitað innan um og saman við, allt að því stjórnlausar frekjudollur, en kerfið hjá okkur er þannig að ef okkur líkar alveg ferlega illa á einhverju heimilinu, þá er bara skipt út í rólegheitum og við sagðar "farnar til annarra verkefna"  Sumir eru svo þannig að það er eins og að koma heim, að koma til þeirra og þá er bara ein ástæða fyrir því að ég hætti á þeim heimilum, fólkið fer annaðhvort á elliheimili eða deyr...... það nefnilega nær sér enginn af ellinni og það tekur mikið af mér... En svona er víst bara lífið og getur samt verið ljúúúúft ! Njótið þessa fína laugardags og þið þurfið ekkert að lesa þetta ef þið nennið því ekki