Mikið svakalega er mikið af "Pöllum, einum í heiminum" :-)

Palli var einn í heiminum, en þá var allt í einu bankað..... Færslan mín frá því í gær, um að kunna að þegja yfir leyndarmálum, virðist hafa komið illa við kaunin á ótrúlega mörgum, en enginn af þeim tjáir sig neitt um það hér, ég fæ bara spörk í kjötheimum  Fleiri en einn og fleiri en tveir, hafa skammað mig eins og hund fyrir að vera með prívat og persónulegar árásir og svívirðingar á sig. Það er auðvitað alls ekki rétt, en það má svo túlka eða jafnvel þýða pistilinn minn frá í gær, á alla vegu og heimfæra hann upp á sjálfan sig. Ég til dæmis heimfæri hann algerlega upp á mig og er líka alveg ferlega sár og móðguð  Ég skrifa það sem mér sýnist hverju sinni og stend við það og þeir sem vilja taka það til sín prívat og persónulega, er alveg innilega velkomið að gera það og þá auðvitað algerlega á minn kostnað  Framundan er fríhelgi hjá mér, ég er bara í fríi aðra hvora helgi og tek það sérstaklega fram svo það fari nú alls ekki fram hjá neinum, hvaða ofboðslega duglega kona er að skrifa hérna  Spúsi býður mér í leikhús á laugardagskvöldið, að sjá Fló á skinni og ég er þá að hugsa um að bjóða honum út að borða, annað hvort fyrir eða eftir sýningu, hvort heldur sem hann kýs, kemur í ljós... Ég var að passa Lindu litlu í gærkvöldi á meðan pabbi hennar og mamma fóru á þetta leikrit og þau voru himinsæl þegar þau komu heim, fannst sýningin æðisleg og leikararnir hreint frábærir og fóru allir algerlega á kostum. Þau, tengdadóttir mín samt aðallega, eru með gistiheimili og fá helling af gestum utan af landi, sem eru að koma til að fara einmitt á þessa sýningu, gaman að því. Njótið dagsins og verið góð við hvort annað og mig líka  

Að kunna að þegja....

... yfir því sem manni er trúað fyrir, er að mínu mati ofsalega mikilvægt. Ekki bara fyrir þann sem trúir mér fyrir einhverju, heldur líka fyrir sjálfa mig, mér er nefnilega nokkuð sama hvað öðrum finnst um mig, en mér er alls ekki sama hvað mér finnst um mig. Ef ég segi einhverjum eitthvað með orðunum: "Ég treysti því algerlega að þú segir engum frá þessu" og viðkomandi svarar: "Ég lofa að segja þetta ekki nokkrum manni" þá skil ég það þannig að viðkomandi ætli að geyma það hjá sér og segja það engum ! En svo frétti ég skömmu seinna frá allt öðrum, það sem ég hafði verið að segja... Við skulum staldra aðeins við þarna.... hafði ég eitthvað misskilið setninguna :"Ég lofa að segja það ekki nokkrum manni"? Er það hægt? Nei, mér tekst alls ekki að skilja hana á neinn hátt öðruvísi en hún er sögð... Skýringin á kjafthættinum : Ég sagði nú ekki mörgum það, bara nánustu ættingjum mínum.... arg... Ég hef sjálf sagt frá því sem ekki átti að fréttast, því miður, en það hefur ekkert með það að gera að ég geti ekki þagað yfir því sem mér er trúað fyrir. Það er bara vegna þess að ég er svo sorglega fattlaus og fatta þá ekki hvað ég er vitlaus.... mér líður ennþá illa yfir þessum atvikum,  þegar ég hugsa til baka.... En ef nú ég og viðmælandi minn, erum sammála um og tökum þá ákvörðun í sameiningu, að segja bara alls engum frá einhverju, þá er ég ennþá líklegri til að treysta því að það fari ekki lengra ! En stundum er það ekki hægt heldur og ég er svo fattlaus að taka ekki eitt með í dæmið og það er "nauðsynlegtaðgetasagteinhverjarnýjarfréttirgenið"ég bara hef það  ekki og vara mig aldrei á þeim sem hafa það.... Ég verð bara sár þegar þetta helv... gen poppar upp, í stað þess að nota mér það og segja bara frá því sem ég vil að fréttist, en engu öðru... En, lífið er samt ljúúúúft, njótið þess

Óborganlegur gjaldkeri ;-)

Við spúsi erum í árshátíðarnefnd í félagi, sem við gengum í fyrir um 2 árum og með okkur í nefndinni eru 2 konur og ungur strákur, hresst fólk með hlutina á hreinu. Hlutverk árshátíðarnefndar er  auðvitað að sjá um að ákveða matseðil og panta mat, ljósrita söngbækur, sjá um auglýsingar, selja miðana, finna veislustjóra, leggja á borðin, skreyta salinn og eitthvað fleira sem til fellur. Alls ekki flókið, en þetta  ætlar samt ekkert að ganga þrautalaust fyrir sig og það er ekki vegna þess að nefndin stendur sig ekki, nei, nei, það er gjaldkeri félagsins sem er stíflan í ánni.... það má segja að hann sé alveg óborganlegur Hann er búinn að vera afskaplega einráður í gjaldkerastarfinu, árum saman og það bara leggur enginn í að bjóða sig fram á móti honum á aðalfundum, mér skilst hann hóti þá að hætta í félaginu.... bömmer  Hlutverk þessa félags er alls ekki að safna peningum og liggja á þeim, þetta er ekki tryggingafélag eða banki, þetta er félagskapur áhugafólks um tónlist, fólks sem hefur gaman af að skemmta sér saman og hafa gaman. En það er bara ekkert gaman að þurfa að eiga við gjaldkerann ógurlega, hann lætur eins og hann þurfi að borga allt úr eigin vasa og eigi á hættu að deyja úr hungri og vosbúð, ef eitthvað er keypt í þágu félagsins. Nú ætlar hann sjálfur að ákveða matseðil og panta matinn og prenta út söngbækurnar og nefndin, sem til þess var kosin á ekkert að fá að koma  nálægt því.....en hann er nú samt ekki ennþá búinn að taka að sér að leggja á borðin og allt hitt   Nefndin áætlar að kalla hann á fund og taka af honum hausinn... nei ég meina völdin.... ahh... ekki alveg viss um hvort heldur er  Það er fjör á Fróni og lífið er sko ennþá ljúúúuft (fer að útskýra það fljótlega af hverju ég er svona ýkt í ljúúúúfinu)  

Verkefni dagsins....

.... er að fara út með góðan slurk af nýja heita vatninu okkar og þvo gluggana á húsinu að utan... af því að annars held ég alltaf að það sé svo ömurlegt veður þegar ég lít út.... þoka og lágskýjað.... Þegar ég fór í sturtu í fyrsta skipti eftir að við fengum hitaveituna um daginn, brá mér allverulega og hélt smástund að ég mundi drukkna ! Ég skrúfaði auðvitað fullt frá, eins og alltaf varð að gera áður, einfaldlega í þeim tilgangi að ná að blotna undir sturtunni, en núna var svo mikill kraftur á vatninu þegar ég fór undir bununa að ég hálfrotaðist og hentist í skelfingu til baka, út á gólf... ég brenndi mig nefnilega í leiðinni... Fljótlega eftir að við fluttum hingað, fyrir um 7 árum síðan, tókum við eftir því að það vantaði allan kraft á vatnið í öllu húsinu. Það var ekki fræðilegur möguleiki að ætla að hafa vatnsdreifara til að vökva lóðina, hann bara snerist ekki og ef ég var í sturtu og einhverjum varð á að hala niður úr klósetti einhversstaðar í húsinu, þá minnkaði vatnið í sturtunni um 3/4... Ekki huggulegt, svo ég hringdi í Norðurorku og kvartaði yfir skorti á vatni og þeir skokkuðu samstundis upp í fjall og settu bara allt á fullt í lindinni sem við fáum vatnið úr... Öllu má nú náttúrulega ofgera, enda sprakk strax einhver þrýstiloki inni í vatnskompunni, sem í dag heitir auðvitað hitakompa og það fór allt á flot ! En fyrir einskæra tilviljun, vissi ég hvar vatnsinntakið var og gat lokað fyrir og hringdi aftur í Norðurorku og kvartaði og í það skiptið yfir því að það væri alltof andsk... mikið af vatni ! Þá skokkuðu þeir aftur, lafmóðir, upp í fjall og skrúfuðu fyrir hálfan bæinn skyldist mér, bara út af fjandans frekjunni í mér alltaf  Jæja, en auðvitað redduðu þeir þessu öllu, þessar elskur og eftir það var  þetta alveg í sæmilegu lagi. Lífið er ljúúúúft.... Njótið dagsins

Það er allt til.....

Sumt gamalt fólk er svo nískt að það er bara fyndið og ekkert annað. Einu sinni vann ég í tvö ár hjá áttræðri konu, hún var orðin svo hrum að hún hreyfði sig ekkert nema með göngugrindina. Hún bjó í sinni eigin stóru, fjögurra herbergja íbúð og leigði skólakrökkum tvö herbergi. Seinna komst ég svo að því, að hún átti 3 aðrar íbúðir úti í bæ sem hún leigði út Klósettið var bilað allan tímann, það var ekki hægt að sturta niður, en sú gamla lagði það á sig að halla sér yfir baðkarið og láta  renna í fötu, sem hún svo hellti úr í klósettið. Píparar voru svo dýrir og hún er örugglega ekkert búin að fyrirgefa mér það ennþá, að ég neitaði alfarið að koma nálægt því að reyna að gera við klósettið fyrir hana Á eldhúsinu, sem var upprunalegt frá því um 1950, voru dúkflísar og það mátti alls ekki ryksuga yfir gólfið, þær gætu losnað ! Ein var laus og hún skammaði mig í hvert skipti sem ég kom, fyrir að hafa ekki með mér lím til að festa hana með. Það var svipað með sjónvarpið, það hafði bilað nokkrum árum áður og ég var ekki hátt skrifuð hjá henni, fyrir að geta ekki gert við það. Henni fannst ég vera á svo svívirðilega háu kaupi, hún hélt  í alvöru, að það sem hún borgaði fyrir þjónustuna, væri kaupið mitt og svo gat ég varla nokkuð og kunni ennþá minna Hún bauð mér nú alltaf kaffi þegar ég var búin að þrífa hjá henni, en tímdi ekki að hita vatnið í það, tók það bara úr heita krananum og ég mátti fá eina pínulitla teskeið af skyndikaffi út í það, síðan hef ég hvergi séð svona svakalega litlar teskeiðar. Hún átti bara léttmjólk og svei mér ef hún drýgði hana ekki með vatni, kaffið litaðist varla þegar ég hellti henni í  Á borðinu voru 3 litlar krukkur, í einni var kandíssalli, í annarri voru súkkulaðidropar, gráir af elli og í þriðju var minni gerðin af sykurmolum, sem var svo búið að skipta í tvennt. Ég mátti fá eitt af einhverju af þessu, alls ekki eitt af hverju   Ég hefði sjálfsagt getað látið þetta fara í pirrurnar á mér, en mér fannst þetta bara svo skondið ! Gangið glöð inn í nýja vinnuviku og verið góð við gamla fólkið   

Það er nú svo......

Kominn laugardagsmorgun og það rignir.... Hann hímir úti úti undir vegg og skimar í kringum sig... er að hugsa um hvar og hvernig hann getur komist inn í húsið. Það er náttulega ekki séns í helv... að einhver fari að hleypa honum inn... Hann er búinn að prófa þrjá glugga en kemst ekki inn um þá.... Svangur, kaldur og blautur bíður hann eftir tækifæri.... Hann hafði verið á ferðinni í alla nótt að leita að auðveldri bráð... en þær eru svo fáar á ferli í rigningunni.... Hefur ekkert fengið að borða nýlega og þarf að komast inn til að þurrka sér og sofa aðeins, engin þörf á að fara í bað samt, það er nú svo vitlaust þegar fólk fer að tala um það, hann fær hroll við tilhugsunina og skilur auk þess ekki svoleiðis hugmyndafræði..... Prófar alla þrjá gluggana aftur... ekkert gerist... eru allir dauðir þarna inni eða hvað ? Þá er bara örþrifaráðið eftir, að klifra upp á grillið og reyna við stofugluggann.... Og þá sér hann hana loksins, konuna sem hann leyfir að búa í húsinu sínu... kannski hann þyrfti að fara að endurskoða þetta dvalarleyfi eitthvað..... það var þá kominn tími til að hún drattaðist á fætur ! Á bara að sofa á sig lús ?!? Hann leggst af öllum sínum þunga á rúðuna og þá loksins sér hún hann og stendur upp frá tölvunni.....

Ég opnaði hurðina og hleypti honum inn, hann var verulega fúll yfir þessum skorti á eðlilegri þjónustu, það á sko að opna strax fyrir honum, þegar honum þóknast loksins að koma heim af næturgöltrinu. Starði á mig stórum augum með stórkostlegan móðgunarsvip á andlitinu, strunsaði svo að matardallinum og fór að éta.... Hann er eins og allir aðrir kettir, þolir alls ekki rigningu. Það er komin helgi, verið góð við hvort annað

KISS aðferðin.....

... finnst mér stundum vera svolítið vanmetin hugmyndafræði, rétt eins og soðinn fiskur er vanmetin fæða. Keep it simple and stupid, virkar fínt fyrir mig...... Stundum gat ég alveg hugsað mér að hafa verið uppi fyrir 100 eða 200 árum síðan, þá var lífið líklega frekar einfalt og heimskulegt... miðað við flest í dag. En þá varð mér hugsað til húsmæðranna með kannski 14 börn, húsnæðið pínulítil moldarhrúga og ekki til neitt til að gera hlutina með.... engin fyrirhafnarlaus upphitun, ljós eða eldunaraðstaða, engin þvottavél önnur en ískaldur lækurinn og grjótið, engin matur eða föt á börnin, sem oft dóu í hrönnum... engir skólar eða vegir, engin uppþvottavél nema hundarnir sem sleiktu innan askana, lítil eða jafnvel engin læknisaðstoð, bara myrkur á myrkur ofan.... svona má lengi telja.... Og svo kirkjan sem gerði illt ennþá verra....

Ég bý í fínu húsi og kvarta yfir því að hér er svolítið steinryk... er í góðri vinnu á ágætis kaupi.... á þrjú börn sem alltaf hafa haft allt til alls... ég styð á takka til að fá ljós og kveikja á eldavélinni og hitinn kemur í leiðslum inn á ofnana mína, án þess að ég þurfi að hafa nokkuð fyrir því... ég er með öll hugsanleg og óhugsanleg tæki til að láta vinna húsverkin fyrir mig og það er búið að byggja handa mér vegi og skóla, það er til fullt af læknum og sjúkrahúsum, eins og hver vill.... og ef ég vil ekki taka mark á eða hlusta á prestana, þá bara þarf ég þess ekki..... þeir ráða ekki yfir mér... Og allt þetta finnst mér svo sjálfsagt og fer í kremju ef uppþvottavélin bilar eða bíllinn fer ekki í gang...  og svona má lengi telja...

Ég hefði ekkert virkað almennilega fyrir 200 árum.... kannski bara verið brennd á báli, í nafni trúarinnar... hefði nefnilega viljað eiga eitthvert val.... En KISS aðferðin er samt ekkert svo vitlaus... bara í sambandi við eitthvað allt annað.... og soðinn fiskur er fínn matur. Njótum dagsins og munum hvað við höfum það í rauninni svona í aðalatriðum, bara fjandi gott... við höfum val.... 

Valentínus..... hvað ?

Algerlega væri ég nú heillum horfin og sæmilega snarklikkuð í kollinum, ef mér dytti eitt andartak í hug, að ég fengi blóm eða eitthvað annað sætt í dag, frekar en einhverja aðra daga  Samt hef ég ekkert á móti því að fólk haldi upp á Valentínusardag eða konudag eða hvað svo sem það vill gera. Sumir eru þannig að það þarf að ýta undir og minna á, að til er ástvinur sem hefði kannski ofsalega gaman af að fá af og til, eitthvað huggulegt og þá koma þessir dagar í góðar þarfir. Einhverjir eru þannig að þeir þurfa enga sérstaka daga til að láta minna sig á, en hljóma ég bara eins og bitur gömul kelling, þegar ég held því fram að ég held þeir séu miklu færri ? Líka eru til þeir sem vilja ekkert með þessa daga hafa, stimpla þá sem örgustu vitleysu og segjast ekki þurfa að láta minna sig á neitt svoleiðis.... en samt gerist aldrei neitt. Og enn ein tegundin, sem kemur heim og segir : "Æi ég ætlaði að gefa þér blóm, en ég var bara kominn framhjá blómabúðinni áður en ég vissi af".... eða... "mundi það ekki fyrr en ég lagði bílnum hérna heima á planinu"... eða ... "bara fann allt í einu enga einustu blómabúð"... Og svo þetta hérna sígilda : "Ég var að hugsa um að færa þér blóm"..... og svo er beðið í þögn eftir svarinu sem á þá að vera eitthvað eins og : " Ó elskan en sætt af þér, það er allt í lagi þó þú hafir ekki keypt þau, það er sko hugsunin sem gildir". Jæja... ég hallast nú frekar að því, að hafa setninguna : "En sætt, hvar eru þau" ? Spúsi minn er nú kannski ekki alveg rómatískasta dúllan í öllum heiminum, en ég er samt búin að fá ótal marga blómvendi frá honum.... í huganum  Verið góð við hvort annað í dag, sem og alla aðra daga og ef það nýtist einhverjum að hafa svona daga til að muna eftir einhverjum sætlegheitum, þá er það bara hið besta mál

Já já, hafiði bara fordóma fíflin ykkar !

Ég er líka full af fordómum... gagnvart svona fáránlegum hugsunarhætti eins og kynþáttafordómum. Og ef ég á að teygja þetta lengra þá gæti ég verið með fordóma gagnvart öllum ungum, hvítum á hörund íslenskum strákum, vegna þess að einu sinni lék ungur hvítur á hörund, íslenskur strákur sér að því að eyðileggja bílinn minn. Og þá hljóta þeir auðvitað allir að vera upp til hópa bölvaðir fávitar og aumingjar, haldnir ólæknandi skemmdarfýsn....(eins og hann fékk að heyra hérna um árið)... bara reka þá úr landi ! Og þá gæti ég líka verið með fordóma út í alla íslenska hvíta á hörund karlmenn á fertugsaldri, af því að fyrrverandi maðurinn minn drakk svo mikið að það var ekki búandi með honum.... senda þá alla í meðferð og reka þá úr landi ! Og af því að það þekkist alveg, að íslenskir karlmenn hvítir á hörund, nauðga  konum, níðast á fólki á margvíslegan annan hátt og ræna og rupla, þá ættu vitanlega allir íslenskir karlmenn hvítir á hörund að vera undir þeim sama hatti.... skutla þeim öllum í grjótið, lengi... og reka þá svo úr landi ! Og svo af því að það eru til íslenskir unglingar, hvítir á hörund sem nenna ekki að tala almennilega íslensku eða skrifa hana á rasistabloggsíðurnar sínar, þá gæti ég líka verið með fordóma út í alla íslenska unglinga hvíta á hörund, sem nenna ekki að læra í íslenskutímunum í skólanum, bara af því að sumir þeirra eru óupplýstir bjálfar og kannski svo óheppnir að foreldrarnir kenna þeim ekki helstu gildi mannlegrar hugsunar og hegðunar. Og svona má lengi telja...... Það er eiginlega furðulegt að við þessi þjóð, sem stærum okkur af því að vera fallegust, hamingjusömust, ríkust og viljum á allan hátt meina að við séum langflottust, skulum þá eiga svona mikið af heimsku fólki. Sem betur fer er nú megnið af íslendingum, hvernig svo sem þeir eru á litinn eða í laginu, eðlilega hugsandi fólk með skynsemina á hreinu, en það eru alltaf og alls staðar til, fáir illa upplýstir hálfvitar, sem skemma fyrir hinum. Þetta gæti þó ekki verið skyldleikaræktun ? Hm... spurning að flytja inn fleira fólk frá öðrum löndum og gá hvort þetta lagast þá ekki eitthvað með kynblöndun ! Svona eins og þarf að gera við íslenska svínastofninn.... Njótið dagsins og hjálpumst að við að flengja litlu rasistana

Töfraorðið ;-)

Ef þú vilt að ég geri ekki það sem þig langar að ég geri, skipaðu mér þá að gera eitthvað... og ég geri það alls ekki. Ef þú vilt hins vegar að ég geri eitthvað fyrir þig, bættu þá einu litlu orði fyrir framan og það eru miklar líkur á að ég geri það sem þú biður mig um. Af því að töluð orð skipta svo gífurlega miklu máli í samskiptum fólks.... og þarna var ég að enda við að finna upp hjólið !  Ég get sagt við hundinn minn, ef ég ætti hann : "Komdu þarna ljóta helvítis kvikindið þitt og drullastu til að gegna" og hann kemur, ef ég bara segi það blíðlega. Ég get líka öskrað reiðilega á hann : "Komdu þarna yndislegi hundur, ég ætla að vera ofsalega góð við þig og gefa þér uppáhaldsnammið þitt" og hann kemur ekki.... hann skilur bara róminn, ekki orðin. En af því að ég hef nú þann hæfileika, fram yfir ímyndaða hundinn minn að skilja orðin, þá virka ég bara alls ekki, ef réttu orðin eru ekki notuð við mig. Ég snýst algerlega við innan í húðinni þegar fólk reynir að skipa mér fyrir verkum, hef alltaf verið þannig og það er sjálfsagt ekki nógu gott, en það verður bara að hafa það, þetta er ég og ég er svona. Finndu handa mér "eitthvað" og það finnst aldrei..... "Töfraorðið" finna handa mér "eitthvað" og það finnst eins og skot.... Farðu, gerðu, komdu, láttu... bíð stundum eftir að komi líka sittu, stattu... allar þessar skipanir virka á mig eins og rauð dula á geðvont naut og ég sit sem fastast ! Og mér er alveg sama hver á í hlut, svo framarlega sem viðkomandi er orðinn fullorðin/n og hefur verið í íslenskunámi frá því í vöggu. Ég geri mér fulla grein fyrir því að þá á ekki að þurfa að segja fullorðnu fólki svona einfaldar staðreyndir, en það þarf samt allt of oft og töfraorðið ? Það er bara 5 stafir, einfalt og auðvelt í notkun... það er orðið: "Viltu" ! Njótið dagsins og gegnið því !